Maandag dag 10 - Op weg naar Wroclaw
Door: Nicole
Blijf op de hoogte en volg Nicole
28 Juli 2014 | Polen, Wrocław
Om kwart voor 9 hebben we uitgecheckt. Eerst langs de apotheker gelopen voor medicatie en daarna weer met de tram naar het station.
We dachten dat we ergens hadden gelezen er bij de tweede halte uit te moeten. We besloten de derde halte te doen omdat het heen ook drie haltes waren. Dit bleek een halte te ver. Gelukkig hoefden we niet ver terug te lopen.
We namen de ICC in plaats van de stoptrein. Het scheelde 2 uur. De ICC deed er iets minder dan 5 uur over om van Krakau naar Wroclaw te rijden en dat vonden wij lang zat. Daarbij zitten de stoelen van de ICC veel comfortabeler dan die van een stoptrein. De tijd ging echter zo voorbij. In de trein had je een rij met cabines (alsof je eerste klas rijdt). Elke ruimte had 6 stoelen. De stoelen waren luxe en zaten heerlijk. Boven je stoel had je een leeslampje en naast een eigen stopcontact. We hebben de hele reis gelezen.
De eerste conductrice sprak prima Engels. Wij hadden stoel 13 en 14 aan beide kanten was dit de middelste stoel - we zaten dus tegenover elkaar. Een halte verder stapte een vader met zijn zoon in. Zij hadden een ticket voor de lege stoelen aan onze rechterkant nummer 11 en 16. Ik ben toen op stoel 16 gaan zitten, zodat we allemaal tevreden waren met onze zitplek.
Nadat de vader en de zoon uit waren gestapt kwamen er ook weer nieuwe reizigers de trein in. De eerste die binnen kwam; een jongen, ging op stoel 11 zitten. Daarna kwam er een oude luidruchtige Poolse man de coupe in, die gelijk in het Pools begon te protesteren. Hij had op zijn ticket stoel 16 staan en wilde daar persee op zitten. Ik las gewoon verder en kroop wat dichter tegen de stoel en Jochem aan. Tegelijkertijd wees Jochem naar de lege stoel tegenover hem en zei in het Engels dat wij een ticket voor stoel 13 hebben, dat de man daar kan zitten. Zodat het geruild is. Omdat de man zelf opgefokt Pools bleef brabbelen, waren de andere passagiers zo aardig hem in het Pools het uit te leggen. Dat hij de lege stoel maar moest nemen, zodat ik kon blijven zitten. Ik heb de rest van de reis het gevoel gehad dat hij me uit 'mijn' stoel keek en er helemaal niet blij mee was. Wij trokken ons er niks van aan en lazen rustig verder.
Het oude centrum van Wroclaw is weer zo mooi als alle vorige steden. Ook hier staan fleurig gekleurde huizen. De huizen zijn hoog en vaak ook smal met oude gevels. In Wroclaw staan door de hele stad beelden van kabouters. Ze zijn ooit met maar een paar beeldjes (stuk of 10) begonnen. Er komen er steeds meer bij, nu zijn het er een stuk of 60. In de stad zelf staat nergens aangegeven waar de kabouters staan. Het leuke ervan is om ze te zoeken. Bij toeristenwinkels kun je een kaart kopen met de plekken erop aangegeven.
's avonds voor het eerst in dagen weer uiteten geweest en goed gegeten. Bij Dominium (De Poolse Domino's) heeft Jochem een gegrilde pasta met kip, kaas en ui gegeten en ik had een lasagna verde; tomatensaus met kaas, gehakt, wortels en een laagje spinazie. Het restaurant had een gezellige uitstraling. Je kon zien hoe de pizza's gemaakt werden. Altijd leuk!
De kamer ziet er keurig uit. We zijn vooral weg van het oude krantenknipselbehang. Onze kamer zit op de eerste verdieping, gelijkvloers met de receptie. In de overige kamers zitten voornamelijk oude mensen. Op de gang zijn gedeelde toiletten, daarnaast een badkamer voor de vrouwen met twee douches. Aan de rechterkant daarvan de mannenbadkamer, ook met twee douches en een wastafel. Wat wij er gek aan vonden, is dat er geen aparte ruimte per douche is die je op slot kunt doen. De badkamerdeur kan wel op slot alleen houdt je dan de hele badkamer inclusief twee douches. Verder is er een keuken aanwezig zonder kookstel. Op onze kamer staat een minikoelkast. Erg aangenaam met dit warme weer. Vanmiddag gaf het scherm in de trein een buitentemperatuur van 38.3C! aan. Ik schrok me rot toen ik het zag. Gelukkig daalde de temperatuur naar 32C toen wij uitstapten.
's avonds rond 21.00 uur begon het te regenen en onweren, het rommelde alweer zo hard. Voordat we terug liepen naar het hostel na het diner, hebben we op een pleintje gekeken bij iets van T-mobile. Op het plein hadden ze strand nagemaakt met loungestoelen en een bar. De stoelen waren gericht op een baan met water. Hier deden 5 jongens tricks met boarden. Twee van de vijf hadden het nog niet zo goed onder de knie en vielen dan ook geregeld. Tot de bui doorbrak zijn we hier bij blijven staan.
We dachten dat we ergens hadden gelezen er bij de tweede halte uit te moeten. We besloten de derde halte te doen omdat het heen ook drie haltes waren. Dit bleek een halte te ver. Gelukkig hoefden we niet ver terug te lopen.
We namen de ICC in plaats van de stoptrein. Het scheelde 2 uur. De ICC deed er iets minder dan 5 uur over om van Krakau naar Wroclaw te rijden en dat vonden wij lang zat. Daarbij zitten de stoelen van de ICC veel comfortabeler dan die van een stoptrein. De tijd ging echter zo voorbij. In de trein had je een rij met cabines (alsof je eerste klas rijdt). Elke ruimte had 6 stoelen. De stoelen waren luxe en zaten heerlijk. Boven je stoel had je een leeslampje en naast een eigen stopcontact. We hebben de hele reis gelezen.
De eerste conductrice sprak prima Engels. Wij hadden stoel 13 en 14 aan beide kanten was dit de middelste stoel - we zaten dus tegenover elkaar. Een halte verder stapte een vader met zijn zoon in. Zij hadden een ticket voor de lege stoelen aan onze rechterkant nummer 11 en 16. Ik ben toen op stoel 16 gaan zitten, zodat we allemaal tevreden waren met onze zitplek.
Nadat de vader en de zoon uit waren gestapt kwamen er ook weer nieuwe reizigers de trein in. De eerste die binnen kwam; een jongen, ging op stoel 11 zitten. Daarna kwam er een oude luidruchtige Poolse man de coupe in, die gelijk in het Pools begon te protesteren. Hij had op zijn ticket stoel 16 staan en wilde daar persee op zitten. Ik las gewoon verder en kroop wat dichter tegen de stoel en Jochem aan. Tegelijkertijd wees Jochem naar de lege stoel tegenover hem en zei in het Engels dat wij een ticket voor stoel 13 hebben, dat de man daar kan zitten. Zodat het geruild is. Omdat de man zelf opgefokt Pools bleef brabbelen, waren de andere passagiers zo aardig hem in het Pools het uit te leggen. Dat hij de lege stoel maar moest nemen, zodat ik kon blijven zitten. Ik heb de rest van de reis het gevoel gehad dat hij me uit 'mijn' stoel keek en er helemaal niet blij mee was. Wij trokken ons er niks van aan en lazen rustig verder.
Het oude centrum van Wroclaw is weer zo mooi als alle vorige steden. Ook hier staan fleurig gekleurde huizen. De huizen zijn hoog en vaak ook smal met oude gevels. In Wroclaw staan door de hele stad beelden van kabouters. Ze zijn ooit met maar een paar beeldjes (stuk of 10) begonnen. Er komen er steeds meer bij, nu zijn het er een stuk of 60. In de stad zelf staat nergens aangegeven waar de kabouters staan. Het leuke ervan is om ze te zoeken. Bij toeristenwinkels kun je een kaart kopen met de plekken erop aangegeven.
's avonds voor het eerst in dagen weer uiteten geweest en goed gegeten. Bij Dominium (De Poolse Domino's) heeft Jochem een gegrilde pasta met kip, kaas en ui gegeten en ik had een lasagna verde; tomatensaus met kaas, gehakt, wortels en een laagje spinazie. Het restaurant had een gezellige uitstraling. Je kon zien hoe de pizza's gemaakt werden. Altijd leuk!
De kamer ziet er keurig uit. We zijn vooral weg van het oude krantenknipselbehang. Onze kamer zit op de eerste verdieping, gelijkvloers met de receptie. In de overige kamers zitten voornamelijk oude mensen. Op de gang zijn gedeelde toiletten, daarnaast een badkamer voor de vrouwen met twee douches. Aan de rechterkant daarvan de mannenbadkamer, ook met twee douches en een wastafel. Wat wij er gek aan vonden, is dat er geen aparte ruimte per douche is die je op slot kunt doen. De badkamerdeur kan wel op slot alleen houdt je dan de hele badkamer inclusief twee douches. Verder is er een keuken aanwezig zonder kookstel. Op onze kamer staat een minikoelkast. Erg aangenaam met dit warme weer. Vanmiddag gaf het scherm in de trein een buitentemperatuur van 38.3C! aan. Ik schrok me rot toen ik het zag. Gelukkig daalde de temperatuur naar 32C toen wij uitstapten.
's avonds rond 21.00 uur begon het te regenen en onweren, het rommelde alweer zo hard. Voordat we terug liepen naar het hostel na het diner, hebben we op een pleintje gekeken bij iets van T-mobile. Op het plein hadden ze strand nagemaakt met loungestoelen en een bar. De stoelen waren gericht op een baan met water. Hier deden 5 jongens tricks met boarden. Twee van de vijf hadden het nog niet zo goed onder de knie en vielen dan ook geregeld. Tot de bui doorbrak zijn we hier bij blijven staan.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
