Donderdag dag 6 - Wisseldag op naar Zakopane

Vandaag hadden we weer een wisseldag. De koffer en tas zijn vanmorgen gepakt. Om 10:00 uur checkten we uit het hostel. Voordat we naar het treinstation zouden gaan, zijn we eerst een kop koffie en thee gaan drinken in the commonroom. Nog voordat mijn kop thee was ingeschonken kreeg ik al een heel verhaal te horen over de Tatra Mountains. De man die mij aansprak vroeg als eerste of ik vandaag uitcheckte, daarna kwam de vraag waar ik nu naar toe ging. Toen ik het plaatje Zakopane liet vallen, begon hij gelijk hyperactief te vertellen over de Tatra. Ik heb wel drie keer gehoord dat het daar heel mooi is, het uitzicht schitterend en dat ik het lake moet bezichtigen. Oja en ik moest de berg beklimmen / hiken. Volgens hem moest mij dat makkelijk afgaan. Ik zag er fitter uit dan hem en hij had er 1 dag over gedaan. Ik had nou niet echt het idee dat mij dat makkelijk af zou gaan. Wanneer hike je in Nederland nou door de bergen? U niet. Het is er zo vlak dat een heuvel als bijzonder is. Daarbij kwam ook nog eens dat ik net wakker was. Zoals de mensen die mij beter kennen weten dat ik geen ochtendmens ben. De hyperactiviteit + het Engels - met sterk Australisch accent - was voor mij iets te veel van het goede op de vroege ochtend. Mijn brein lag nog warm onder de dekens en niet bereid een uitgebreid gesprek te voeren, laat staan in het Engels. Wat er dan wel weer leuk aan was, waren de gesprekken over hun nationaliteit. Hij kwam uit Australië en zij kwam uit Zweden. Ze woonden nu nog in Australië, maar willen in de toekomst wel in Zweden wonen. Hij was zes jaar geleden al in Zakopane geweest; rondreis door Polen gedaan. Het Dizzy Daisy hostel beviel hem toen zo goed dat hij er weer wou verblijven tijdens hun verblijf in Krakau. Zijn ervaring is positiever dan de onze. Wij kunnen niet wachten om naar ons volgende verblijf te gaan. Toen we bepakt richting het station vertrokken zat hij buiten voor de deur en zei toen we lang liepen 'Have a nice day'. In mijn ogen is dit typisch Australisch. volgens mij zeggen alle Australiërs dat tegen elkaar of kwam dat alleen maar door zijn accent? Ik kon er in ieder geval van wel glimlachen.

Voordat we de trein in gingen hebben we proviand ingeslagen. Als ontbijt hadden we eens stokbrood die we zelf belegden met kaas. De trein vertrok om 12:20 uur. Na een stukje rechtdoor gereden te hebben, stopte de trein. We stonden best lang stil en in eens reden we achteruit! verwisselden van spoor en gingen steeds harder. Wij waren de enigen in de coupe die verbaasd om zich heen keken. Ik dacht echt: we gaan vast terug en ze laten ons nog een uur op het station wachten. Een paar stations kwamen voorbij en de trein reed weer de andere kant op! Dit gebeurde gedurende de reis een aantal keer. Later op de kaart zagen we dat de trein onderweg op doodlopende stations was gestopt. Dat was nieuw voor ons. De treinreis duurde iets meer dan 4 uur, de trein schudde onderweg ook behoorlijk. We zwiepten alle kanten op. ik had dan ook veel moeite om, leesbaar, het dagverhaal bij te werken in het roze boekje.

In Zakopane aangekomen wisten we niet hoe we naar het hostel moesten lopen. Op de factuur stond geen routebeschrijving en ik had het ook niet van te voren geprint. bij een kiosk kocht ik dan ook een geplastificeerde kaart van Zakopane en de Tatra. De oude man achter de kassa vroeg ik om het hotel aan te wijzen. Het duurde even voordat hij het had gevonden. Waar we ons nu bevonden kon hij wel gelijk aanwijzen. Uiteindelijk kregen we de straat aangestipt en gingen we verder.

Het landschap vanaf de trein was schitterend! Bergen, oude hutjes, schattige bergdorpjes, koeien en geitjes. Zakopane doet je bij aankomst gelijk aan een bergdorpje denken. Zakopane is erg toeristisch.De mensen die er - buiten de backpackers om - rondlopen zien er niet al te nuchter uit. Pullen bier, harde muziek, braadworst en après ski is niks nieuws voor Zakopane ondanks dat het er nu zomer is. Heel veel Polen komen hier hun vakantie vieren. We worden overal Pools aangesproken. De menukaart die aan de kant van de straat staat is volledig in het Pools. Om 20:00 uur hebben we gedineerd bij Spinx, een restaurant in de winkelstraat. Vooraf bestelden we stokbrood met kruidenboter en uiensoep. Als hoofdgerecht nam ik Kip gevuld met broccoli en nog wat ander groens erbij gecombineerd met (jawel de bekende) Frietjes en een glas wijn. Jochem ging voor Kofte met een broodje, frietjes en een Griekse salade met een pul bier om het weg te spoelen. We zijn nog geen enkele Nederlander tegen gekomen. In Krakau liepen er wel een paar voorbij en in ons tourgroepje in Auschwitz was bijna de helft Nederlands. Misschien lag dat ook aan het feit dat er veel verschillende talen werden gesproken door de gidsen, alleen geen Nederlands.